یه "ی"
۲ اسفند ۹۴ / ۱۷:۳۷
آدم های ضعیف شامل گروه های متعددی از ادم ها می شن. یه دسته از اونا کسایین که موقع دعوا یا بحث از کوره در میرن!این ادم ها ضعیفن چون وقتی نمیتونن حرف خودشون رو به کرسی بشونن به این فک نمیکنن که شاید حرفشون غلطه دهنشون رو باز می کنن و هر چی تو دلشون بوده (حتی دعوای ده سال پیش با همسایشون سر یه مسعله جزعی رو ) سر طرف روبه روشون خالی می کنن.
یه سری دیگه از ادم های ضعیف کسایی هستن که نه به شوخی و خنده بلکه کاملا به صورت جدی و بی پروا از واژه های رکیک استفاده میکنن.اون هم در انظار عمومی و نه فقط توی جمع دوستانشون.نمی دونم شاید با این کار احساس باحال بودن و شاخ بودن بهشون دست میده.این ادم ها تمامی گونه های زبانشون یک شکله و در هر جا و مکانی از فحش های .... استفاده می کنن.براشون فرقی نمیکنه که توی خونن یا پیش دوستاشون یا تومدرسه و همون طوری با رفیقشون حرف میزنن که با پدر ومعلمشون.
ادم های ضعیف خیلی خیلی زیادن و مشکل بزرگشون اینه که زیر یه نقاب وجود ضعیفشونو پنهون میکنن.خیلیاشونم نقابشونو باور میکنن و یادشون میره که باید ضعف درونشون رو از بین ببرن.
اینکه ادم ضعف هایی داشته باشه اصلا اتفاق بدی نیست!چون خیلی ها مثل من ضعف های زیادی داریم!حالا اگه بیایم و ضعف هامون رو بپوشونیم و به فکر درمانش نباشیم میشیم ادم ضعیف!!
به جای اینکه ادم ضعیفی باشیم میتونیم ضعفامون رو بشناسیم و کم کم از بین ببریمشون:)
بین ضعف و ضعیف فقط یه دونه ی فاصلست!