میدونید من توی خونواده به این شهرت دارم که اصلا وابسته نیستم و احساساتمو بیان نمیکنم!!

من جزو افراد محبوب خانواده ی مادریمم ولی توی خانواده ی پدریم به جز خونواده ی عمو کوچیکم فرد خیلی محبوبی نیستم.

از اتفاقای سریع خیلی میترسم و واکنش هام غیر قابل پیش بینیه

وقتی عصبانی میشم واقعا خودم از خودم میترسم و هیچی حالیم نمیشه.

من توی محیط های جدید خیلی خجالتیم !!میدونم این یه مورد بایدخیلی عجیب باشه چون در محیط های اشنا خیلی اجتماعیم

من یه درون گرام با اینکه بیشتر وقتا منو با یه برون گرا اشتباه میگیرن

ادم هایی که من بغلشون میگیرم و بهشون دست میزنم خیلی تعدادشون کمه و اگه کسی خارج این محدوده به من دست بزنه بدم میاد:)))دست زدن مجاز از چسبیدنه :))

نمیدونم توی مدرسه دقیقا چجور ادمیم.ولی خب میدونم که حداقل شخصیت منفوری ندارم:دی

من یه افسرده نمای تمام عیارم

یکی ازتوانایی های بزرگم اینه که در عرض چند دقیقه میتونم همه چیزو فراموش کنم .و همیشه یه راه برای خندیدن پیدا میکنم.نه برای خندوندن دیگران ها برای خندیدن خودم

این یکی واقعا افتضاحه ,حافظه ی بلند مدتم واقعا داغونه.میدونید البته یه سری چیزای خاص که بهشون توجه کنم تا اخر عمر یادم میمونه ولی معمولا خیلی سطحی به اتفاقا نگاه میکنم واسه همین اصلا یادم نمیمونه که یه چیزو چند بار برای یه نفر تعریف کردم یا اینکه فلان روز چه اتفاقی افتاد یا مثلا ترتیب حوادث یادم نمیمونه

پی نوشت: در مری شناسی ما را یاری کنید